Mierasjes naar Madagaskar

Eind Mei zijn we weer vertrokken naar de Africa Mercy die momenteel in Tamatave Madagaskar verblijft. We reisden met de trein naar Parijs. Daar namen we een vlucht naar Antananarivo, de hoofdstad van Madagaskar, met een tussenstop in Kenia. Het hoogtepunt van deze vlucht was ongetwijfeld het moment waarop we de majestueuze Kilimanjaro vanuit het vliegtuigraam konden zien. De besneeuwde top van de hoogste berg van Afrika was een adembenemend gezicht.

In Antananarivo, vaak liefkozend “Tana” genoemd, verbleven we twee nachten. We maakten van de gelegenheid gebruik om de beroemde krokodillenboerderij van de stad te bezoeken. In deze boerderij worden er honderden krokodillen gekweekt voor het leer, wat vervolgens geëxporteerd word. Daarnaast is het park ook een grote botanische tuin, gevuld met flora en fauna uit madagaskar. Dit heeft als doel om de zeldzame soorten die alleen in Madagaskar voorkomen te beschermen en te behouden.

Na ons verblijf in Tana stond ons een lange busreis naar Toamasina te wachten.

Bus rit Antananarivo - Tamatave

De weg van Tana naar Tamatave staat bekend om zijn slechte conditie, waardoor de reis van 365 kilometer maar liefst 13 uur in beslag kan nemen. Ter vergelijking: in Nederland zou je voor een dergelijke afstand ongeveer 3,5 uur nodig hebben. De slechte infrastructuur in Madagaskar zorgt voor een aanzienlijk tragere voortgang, waarbij reiscomfort en veiligheid vaak in het gedrang komen. Tijdens de reis verandert het landschap geleidelijk van bergachtig naar vlak. Tana, oftewel Antananarivo, is een gebied dat sterk agrarisch is, met uitgestrekte rijstvelden die het platteland domineren. Het eerste gedeelte van de reis was vooral erg bergachtig, maar zodra we de bergen achter ons gelaten hebben, veranderd het landschap geleidelijk aan in Regenwoud. Langs de kant van de weg word er overal van alles aangeboden, zoals groenten, fruit, vlees, koekjes en zelfs vers gevangen paling. We moesten in de remmen omdat een stel koeien die vastgebonden stonden opeens los braken, passeerden een man die net terug kwam van de jacht en met stukken vlees aan een tak over zijn schouder liep en zijn machete nog onder het bloed. De mensen zwaaiden allemaal heel enthousiast en zijn heel aardig.

Na dertien lange uren in de bus gehobbelt te hebben, arriveren we in het pikkedonker bij de Africa Mercy. Na vlug de verplichte formaliteiten afgewerkt te hebben, gaan we onze gloednieuwe eigen couples cabin opzoeken. Dit was niet moeilijk te vinden want de vrienden aan boord hadden de hele deur versierd met slingers en foto’s.

Eerste werkweek

onze eerste werkweek zit erop. Jaapjan is druk bezig in het HOPE Center, daar is nog veel werk te doen. Van de week heeft hij horren gemaakt voor alle ramen en de deur van de keuken, zodat er niet steeds overal vliegen op het eten zitten. Ook doet hij het onderhoud van de tenten van Hospitainer waar Nelique in werkt. Het was vrij rustig van de week in pre-op, maar opzich wel fijn om er zo in te komen. De patiënten zijn allemaal heel vriendelijk en zo dankbaar! Ook hebben we een heel leuk team. Het is best weer een beetje wennen aan boord, we missen de mensen van de GLM best erg. In 2022 is Nelique op dit schip begonnen, maar het is nu echt weer anders dan toen en dat valt soms wel een beetje tegen 😊. De community moet nog wat gevormd worden en er zijn veel nieuwe mensen. Onze cabin is wel echt een heerlijk plekje! We hopen dat we ons snel weer een beetje thuis voelen!

Vandaag zijn we even de stad in geweest, naar wat winkeltjes en de supermarkt. Verder de stad een beetje verkend en aan het strand gegeten. Het land is echt prachtig, dat is iedere keer als je buiten bent weer genieten!